Karabulut Şiiri - Remzi Özmen

Karabulut kaplamış göklerimde dolaşır,
Serpiştirir nifakı boy boy topraklarıma.
Öz bağrımda insanım kendime düşman olur,
Bu hal yabancı bana dokunuyor kanıma.

Nedendir bilmiyorum izahta aciz kaldım,
Bin yıllık bir mazide nice kanlar birleşik.
Şimdi çıkmış bir hain kıydığı benim canım,
Kalleşliğe ad konmuş, bunun adı kardeşlik.

Daha dün at koşturduk birlikte Rumeli’de
Sakarya’da ka
..........
..........