Karabulut Şiiri - Atilla Durukan

koş, koca karabulut
kapğladı gök ufkumu.
bıçaklardı saplanan,
yüregim, bedenime.

yagmur diye yagdılar,
kurşunlar, gözlerime,
anladımki, gördümki,
sevgim kalmamış sende.

içimde minik,minik,
hep ümitler yeşerttim.
tüm yokların içinden,
bir varı hayal ettim.

çaglayan deniz idim,
dünler okyanusunda.
bugün ise duruldum,
yüzün durgunlugunda.

yıllar yılı sevdanın
OD uyla ben yanarken,
sende kalan aşkımı
cehennem duvarında UN edip elemişsin.

24.01.2012