Önce sözler tükendi seni seviyorum dillerimizde
Ve ardından çorap söküğü misali geldi
Ayrılığın karabasan rüzgârları
Çok direndim devrilmesin bu ağaç diye
Olmadı
Hayatımızda ani bir trafik kazası oldu
Ve çok sevdiğimiz birbirimizi kaybettik
Kim suçlu bile demeye kalmadan
Gurur girdi yüreğimiz de kalan boşluğa
Ne adımızı andık
Ne sözlerimizi tuttuk birbirimize
Önce sözler tükendi seni seviyorum diyen dillerimizde
Ve sonrasında meçhul bir gecede verilecek
Son nefesimiz gibi beklemeye başladık
Önce kim kimi verecek toprağa diye
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!