Karabasan Gibi Çökecek Yokluğun Üstüme

Büyülü bir akşamın hüzünlü renginde
Elimde son mektubun, gözlerimde yaş
Biten aşkımızı anlatıyor yogun satırların
Eski günleri yad edip, hıçkırıyorum!

Zifiri-karanlık gerecek kanatlarını üstüme
Karabasan gibi çökecek yokluğun yine
Ve ben en içli şarkıları dinliyor olacağım
Mektup bitimi demlenecek duygularim!

Sensiz kanadından vurulmuş kuş gibi aksağım
Uçamıyorum, palazlanıp yürüyorum ardından!