Karabasan Şiiri - İlhan Dağdeviren 2

Bir gece yarısı ansızın gelen bir karabasan
Nefesini kesen hareket etmeni engelleyen
Bir rüyaya sokmuş seni, birkaç saniye kalan
Sesin çıkmaz, olmuşsun ömür boyunca dinleyen

Ağlarını bir kader gibi örmüş üstünde
Bir kukla gibi kontrol ediyor seni gözleriyle
Kukla olmak istiyorsun, kalbin onun sesini dinle
Bir kere görmek yeter diyorsun, gözünle

Körsün topalsın bir şey yapamazsın ona
Bir damla yaş kalmış onu da saklıyorsun ona
Geberip gideceksin iki saniyen kalmış bakıyorsun ona
Yaşamayı gözüne sokmamışsın ölmüşsün ona

Dinle sana çare vermeyecek bu satırlar
Küskünlüğün bir çare de olmayacak yarana
Yarın bile belli değilken gelmez kimse yanına
Ne kadar küskün olursan da git der bu satırlar

Sana uzun uzun anlatırdım aşkı ama gerek yok
Unutacaksın her bir kelimeyi, değmez
Ben anladım sen anlamıyorsun ama gerek yok
Unutacaksın her bir anıyı, değmez.

Ben seni sevmeye devam ediyorum bilmelisin
Bu kelimeler kırıcıysa beni öldürebilirsin
Ben seni özlemeye devam edeceğim bilmelisin
Bu kelimeler yetmiyorsa beni öldürebilirsin.