KARABASAN
En derin uykularımda
Hayvan mı insan mı?
Tam belli değil,
Dokundu yanağıma
Birkaç kez yumuşakça,
Sonra uzunca biri
Dikildi başucuma
Avazım çıktığınca
Bağırmak istiyorum,
Ama bağıramıyorum;
Yatağımdan evimden git
Demek istiyorum,
Diyemiyorum, ama karşımda
Uyanmak istiyorum;
Gözlerimi açamıyorum
Gecenin sesliğinde bir ses
Uyu açma gözlerini
“Boğarım yoksa seni”
Sesini duyuyorum
Ama yataktan kalkamıyorum
Gözlerim açık
San ki görüyorum
Sonra uyanıyorum;
Yatağımda doğruluyorum
Evin sağına, soluna bakıyorum,
Kapıları kontrol ediyorum,
Kimseler yok, kapılar kitli,
Sonra düşüncelere dalıyorum
Beynimin işleyişi duruyor.
Hepsi de doğru, bizzat yaşadım
Gerçek; hiç şüphem yok
Ama izahını yapmak çok zor
Kayıt Tarihi : 11.5.2016 12:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/11/karabasan-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!