Karabasan Şiiri - Hacı Veli Soylu

Karabasan

Bu şehir yabancı artık bu kaldırım yabancı,
Elimdeki taşların gelmiyor artık tadı.

Şöyle bir ufuka derin derin bakıyorum.
Karabulut kaplamış nedir? Anlamıyorum.

Boğulmadan bu sığ okyanusların altında,
Nasıl nefes alıyorum! Kim bunun farkında.

Utanç duvarı gibi yazılar yazılsa da.
Ne fark eder ki onu okuyan anlamasa.

Biliyorum tepenin ardında taze bahar,l
Ümitle koşacağım, bir gül! Belki yakalar.

Cennet cehennem yakın bir nefes ötemizde.
Veripte almayınca göreceksin hemen de.

Uzak mevsimlerden daim sana koşacağım.
Sen beklemesen bile bir gün ulaşacağım.