...tuhaf bir rüyaydı
tam bir karabasan...
uzaktaymışım çok -ırakta
parçalanmış
dağılmış bedenim her kıtaya
yüreğimin yarısı afrikada
darağacına asmışlar diğer yarımı -asyada
umut yerine bombalar yağıyor -çocuklara
sesleniyorum -sesim kayıp
...kimliğim
yok..!
düşürmüşüm okyanusta
ipe çekilmiş sular -marmaraya
d
ö
k
ü
l
ü
y
o
r
ben ucundan sökülüyorum
-İstanbul -
kaçıyor ruhuma -ağlıyorum
tam bu sırada;
''tık'' kalbim
ölüm..!
gir / me içeri
meşgulüm
koynumda ölümle yaşam gidip gelirken
düşle gerçek arasında uyanıyorum
nerdeyim..! ?
...
üzerimde delik deşik bir hayat
-ucundan tutup biraz daha çekiyorum
baba, susma!
-oradasın biliyorum
kuştüyü masallar anlat bana
ben burada çok üşüyorum
Kayıt Tarihi : 7.11.2007 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leman Julide](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/07/karabasan-37.jpg)
Paylaşım için teşekkürler.
''tık'' kalbim
ölüm..!
gir / me içeri
[ meşgulüm ] '
:)))))))
olumu oteleyen sairin ne isle mesgul oldugunu merak etsem de,vazgectim bu merakimdan...sanirim,dunyanin her yerine dagilan parcalarini topluyordu...say bakalim Julide saclarin kac teldi,bakislarin kac olu cocuk!..ve ellerinde biriktirdigin sevgi sigar miydi gokyuzu hacmine!..sigmazdi dgil mi? cunku senin sevgin,insan gibi insana yakisandi,coktu,buyuktu ki;deniz asiri ulkelere bile ulasabiliyodu...yildizlar isiniyordu onunla,cocuklar buyuyordu...
o karabasan var ya o karabasan,'guc bende,hak bende'diyenin marifetiydi...olumcul ve korkunc!..
bir kez daha lanet etim!..
hadi sen devam et parcalarini toplamaya ki,sakin bir daha parcalanma!..
kutluyorum sevgilerimle ve de opuyorum...:))))))))
yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun...
selam ve saygılarımla kutluyorum...
harika çalışmaydı...
bizde üşüyoruz...
bizde...
TÜM YORUMLAR (6)