Karanlıkta gidiyorum, ay ışığı yok
Önümü göremiyorum
Su akan dereden geçerken sırılsıklam oldum
Islak elbiselerim, üşütüyor beni
Titreyerek yürürken karanlıkta
Ağaçlar, taşlar, bir canavar gibi
Endişeli, şaşkın ve çaresizim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta