Karabağ'da Karalar Aka Döndü Bak Şimdi

Ömür biter yol bitmez seyreden dönmek bilmez
Dâvâ öyle mukaddes giden geriye gelmez
Güne âşık olanlar İlâhi sirri bilmez
Er meydanda namerde bir lâhza fırsat vermez

Karabağda ayyıldız arşa ağıyor şimdi
Dün; kar yağan üstüne rahmet yağıyor şimdi
Hakikat batılı ne güzel boğuyor şimdi
Her kim destur almazsa böyle meydana girmez
Bu meydan Türk kahraman mücâhidler meydanı
Bir kez haykırdılar mı titretirler cihânı
Vatanının uğrunda verilen bunca canı
Vatanın delisi hesabını mı sormaz?

Ülkücü Alperenler Yedi hilâl âşkına
Meydana çıktığında gören döner şaşkına
Nasihât kâr etmiyor ermeni rus pişkine
Karabağda Türklerden gayri hiçbir şey görmez

Emri ilâhiye tâbi olup da kulum diyenler
Cihadı ekberdir benim tuttuğum dalım diyenler
Doğru eğri bize mahsûs gittiğim yolum diyenler
Sofî olan bu yola nasıl gönlünü sermez?

Dervişler erivanda postekisini serdi
Ermişler Nahcivanda vakt-ı namaza durdu
Ehli salip çaresiz kaldığı çün kudurdu
Halbuki taş gelmezse itler kimseye ürmez

İSLÂMİ: Düşmanlara yumruğu vur sen şimdi
Karabağda tan yeri ağardığı an şimdi
Erivan çıkarak moskovaya in şimdi
Zalime zeval vardır zülüm ebedi sürmez