Karabağ’a Varsa Yolum Şiiri - Zeynel Beksaç

Karabağ’a Varsa Yolum
-Elçin İsgenderzade’ye
Karabağ’a varsa yolum
Şuşa’da Tophane’de
Armut ağacı gölgesinde
Türkü yaksa Tar’ım
Halay çeksem
Kekik çayı içsem
Özgürlük koksa bahçe bağım
Çocukluk uçurtmamın renkleriyle
Toy etse Karabağ’ım

Şakısa bülbüller kuşlar ötse
Çadır şehirlerde çile bitse
İnsanlık dersini
Öğrense zalim
Örümcek tutmuş beyinler
Erdeme yenik düşse
Karabağ’a varsa yolum
Güvercinlerle doluşsa sağım solum
Ölmeden ah ölmeden
‘Ay çok sagol! ’ diye
Şuşa’da karşılasa
Elçin kardaşım

Bir başka bahara kalmasa özlem
Yaz gecikmese Şuşa’ya
Bir bayram günü
Bölüşsek kımızı elmayı sofrada
Şehit vermiş ana bacıların yüreğine
Su serpsem
Karabağ’a güneş gibi doğsam
Kardelen dersem gül koklasam
Buğday olsam
Karabağ’da özgür özgür boy versem
Günebakan gibi açıp
Çocuklara gülüş armağan etsem
Karabağ’da olsam
Şuşa’da adımlasam
Dostumun doğum gününde
Çocukluğunu geri versem

Karabağ’a varsa yolum

Zeynel BEKSAÇ