Yorgun kentin son perde sokaklarında
Bir varmış... kalaycılar tüymüş
Malacılar çok sakin... yok telaş.
Bizim İbrahim
Yan yan tam afili yürür.
Gözleri yalnız geceleri gören bir martıyla
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman