Karaağaçlı İbrahim ve Shakespeare

Yorgun kentin son perde sokaklarında
Bir varmış... kalaycılar tüymüş
Malacılar çok sakin... yok telaş.

Bizim İbrahim
Yan yan tam afili yürür.
Gözleri yalnız geceleri gören bir martıyla
Gazoz içerler A.Gandalf marketten.
Çünkü, Salı gününün şemsiyesi yoktur.

Hindistan'da karnı ağrıyor bir ineğin,
Şarkıcı Dalida intihar etmiş,
Şambali yiyen Kaptan Ahab
buna çok darılmış.
Yok artık pasaport Beyaz Balina'ya
Ne çok karalı bir talih.

Arılarla otostop yapıyorken
Malacıların yok telaşındaki harç
Patladı kulaklarında Shakespeare' in
Durdu kafasındaki büyüyen gemi
Uğuldadı bulutların derinliği
Bir şarkı olup yağdı:
Bir kartal bir hayatı reddeder,
Sonra hep o hayatı ister.
Anladı Shakespeare;
bisikletsiz bir aşk kaçıyor.

Çorapları hiç eskimeyen
ey sonsuzluğa tünemiş Hayat!
Nasılsın?