Karaağacım,
Yorgun bir derenin kıyısında
Kimileri için basit bir ağaçsam da
Bir gönül şemsiyesi
Aşk sırdaşı sevdalılarda
Ne zamandır burdayım
Neler yaşadım
Kimse bilmez
Kimse bilemez
Ne aşklar fısıldandı gövdeme yaslanıp
Ne hayaller kuruldu gözler içinde kaybolup
Sur olmuş dallarım altında
Dillerde aşk nağmeleri
Kaçamak bir öpüşle titremiş bedenleri
Dallarım niye eğik
Kimse bilmez
Yasak aşklarda,
Dedim kaçmamalı tek fısıltı
İsimler kazınırken gövdeme,
Attıysam acımı içime
Tek arzumdu aşkların sonsuzluğu
Gövdem değersiz bir ağaçmış varsın olsun
Ama bilmezler ki
Her zerremde aşk
Her yanımda yarım aşkların hüznü
Sırlarla dolu bir yaşam var
08.12.2006
Esin DöndüoğluKayıt Tarihi : 9.12.2006 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derken şiire konu oluyor. Bu karaağaçlar aynen şiirde söylendiği gibidir. Hiç zararı olmadığı halde bazen durup dururken kıyarlar, işe yaramaz derler, yanılırlar, hangi ağaç yararsızdır, adı karaağaç. Karaağacın karalığını yükleyenler anlasınlar şiirden derdini.
araağaç şiire ne güzel oturmuş. Demek ki ağaçların da derdinden şairler ve şiirler anlar.
Mahzun ve maznun düştü kalbime bu şiirle Karaağaç. Her zerresinde aşk, hüzün ve hayat. Ve kadirşinaşlıktan uzak insan.
Ama bilmezler ki,
Her zerremde aşk,
Her yanımda yarım aşkların hüznü,
Sırlarla dolu bir yaşam var....
08.12.2006
Esin Döndüoğlu
Harika bir paylaşım olmuş kutlarım saygıyla kalın salim erben
TÜM YORUMLAR (13)