Kara Zambaklar Şiiri - Necati Sarıca

KARA ZAMBAKLAR

Gece gibi kara zambaklar ülkesinde
Pencerenin önünden geçiyor akşam
Zincirleri gecenin siyah dallarından
Uçuşup dururken güzelim aman
Akıllar tutuşmuş gizemli ülkelerde
Aynı bakışlarla dolu o gözlerde
Sözlerinde sevinçli masallar
Toprakta kara zambaklar
Kalbimizde aşk var
Beyaz ekmek ve kırmızı şaraplar
Eski yara yerlerinde paramparça dudaklar
Uzayıp giden şu aşk yollarında
Açılıp saran yârin kollarında
Ve birdenbire yağmur
Sonsuz hüzünle ayrılıklar
Gece gibi kara zambaklar
Eriyip kaybolmalar
Kaybolup yok olmalar
Kaderimizde bitmeyen bir aşk var
Soğuyan terin tadında
Kurulurken sevinçli sofralar
Yağmurun ve karanlığın altında
Kaderin çağrısına uyanlar
Aşkın kavuran bir tadı var
Sabahleyin tramvayda
Öğle yemeğinde ve kar yağdığında
Aşk var adında
Aşk var kara zambak ormanında