Kara Yer Şiiri - Yunus Karabağ

Bir gece yarısı feryatlar yükseldi
Ne idi o sesler o ağıtlar
Unutulmaz o acı dolu sedalar
Herhalde kucak açtı yine kara yer

Hani o yoluna can koyduğun can
Göz değmesin diye mavi boncuk takardın
Nerde o hayat dolu bakışlar, o gözler
Candan sarılıp mutlu mutlu gülüşler

Faydasız artık yalvarıp yakarmalar
Elem doldu gönlüme karanlık geceler
Taşları süslü tavanı toprak mezarlar
Basmış altına almış kara yer