Kara Yemişliyle Söyleşi 1

Ey karayemişli incir ağacı,
Sıcak soğuk,
Kavurmuş gümüş tenini.
Oyuk oyuk gözlerin,
Kambur dallarının arkasından,
Yok der gibi bakıyor yarın.
Sen, nelere şahit oldun ki böyle?

Daha dün akşam,
Çocuklar gibiydi koşup oynuyordu yaprakların.
Bugün ne oldu, donup kaldın?
Neden bozuk asabın?

Ulaştı mı sana da,
Mayın pususu haberi,
Yas mı tutarsın sabahtan beri,
Yemişlerin kapkara,
Cennetten çıkma ki meyvelerin,
Bir zeytinin üstüne var bir senin,
Kuran’da yemin.

Şehitlik peygambere en yakın paye,
Verilmez paşaya, beye
Allah yüce,
Vatan mübarek,
Uğruna can verenler,
Girmez toprak altına;
Yükselir arşa çıkar en üst mertebeye.

Üzülmek belki hak,
Ama tutulmaz şehitlerin ardı sıra yas.
İyisi mi sal özündeki balı
Gazilere şifa niyetine,
Tadın dudaklara şükür olsun.