Kara yazgılı çocuklar... Şiiri - Ömer Töme

Başkaldırılarında eylül direnişlerinin,
Nasırlı yürekleri,
Kelepçeli bilekleri,
Beyaz elbiseleri içinde,
Kömür taşıyan maden işçileri gibiydiniz...
Yakın geçmişin karanlık silüetinden,
Geçip,
Göçüp,
Gittiniz...

Dudaklarınızda sevda şiirleri,
Sevgiliye ilan-ı aşk yaptınız mı hiç?
Mehtaplara bakıp yıldızları saydınız mı,
Sarı saçların vazgeçilmez kokusu ciğerlerinizde,
Kendi yıldızınızı,
Seçtiniz mi hiç?
Gökyüzünüzden...
Yarin kulağına sevgi sözcükleri fısıldamanın hazzını,
Tattınız mı?
Yoksa hala,
Ha ekmek,Ha kurşun yemeye,
Devam mı etmektesiniz?

Dokuz tekbirli gül kokulu şafakların,
Ak alınlı kara yazgılı çocukları...
Malta zindanları kutsiyetinde öfkeniz...
Buyrukları tekmeleyişiniz,
Trablusgarp direnişinde Mustafa Kemal ce idi...
Sanki Urumçi ye,
Havalı havalı yürüyüşünüz,
Bu havasız mekanlarda...
Kartal kanat süzülüşünüz ise,
Kıyamda kısas yeminine,
Sadakatiniz gibiydi...

Karanlık,
Puslu dönemin,
Kara yazgılı çocukları...
Sizin kurbanlığınız,
Memleketimin bayramlığı oldu...
Şehadet parmaklarımızda birer damla kan,
Alnımızın tam ortasına,
Silinmemecesine sürdük ideallerinizi...
Kukla düşüncelere inat,
Andolsun ki,
Unutmayacağız...
Unutturmayacağız sizi...

ÖMER TÖME/KAYSERİ