Kara Yarim Şiiri - Muharrem Üzümlü

Kara yarim

Boyu kısacık rengi kapkara,
Sevdalandı yine düştü dara,
Haber salardı her gün yare,
Çekti gitti kara vicdanlı pare.

Gülümser hep tüm gün boyu.
Gülümsemesi oldukça koyu,
Ne kendi güzeldir nede huyu,
Boşa umuttur,yok onun sonu.

Sevgisizler sevgi bilmez aman,
Konuşur söyler hep sap saman,
Kara kızın hali çok çok yaman.
Onu sevenin hali de çok duman.

Giyinir giysileri biçimde biçim.
Kalbi bağrı taş,bakışları da çim.
Kara kıza yandım ben içim içim.
Nasıl sevgidir bu,ne biçim seçim.

Donmuş gönlü kapanmışsa kalbi.
Ne yapsan boşa,ne söylesen boşa.
Yüzler ce şiir yazsan da vefasıza.
Ne yapsan,ne söylesen hep boşa.

Şairi kırdın da, üzdün be kara kız.
Nasıl sevdim,ben seni böyle arsız.
Dönemem artık, kaldın sen yalnız.
Eksikte olsun bu sevgin anlayışsız.

31.12.2008
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi