Kara Turuncu Şiiri - Mustafa Enes Erol

Yitirecek zaman yok, çek halatları
Güneş arkandan vurduğunda görülmesin ne yaptığın
En kara turuncular saklasın seni
Hatta öyle bir zamanda çek ki Güneş, nerede, anlaşılmasın
Bir çocuğun gözlerinden bak örneğin
Al tonları ayırt edecek kadar kurnaz olma
Bunu sana diyorum
İşte o zaman gidenle geleni bile ayırt edemezsin
İşte o zaman gün gelir
Tanınan tanınmayan, beklenmeyen herkes gelir
Nitekim varlığım bütününe tanık oluyor
Ama beklenen gelmiyor, kendini göstermiyor
Ne bekleniyor, bunu kimse bilmiyor, o bilmiyor
Dalgalar deniz kızları gibi sallıyor ellerini
Baş parmak uzatılıyor ve mesafe, yön belirleniyor uğruna
Var olacak ama asla sahip ya da ait olamayacak yıldızlara
Kısacık bir anlığına
Giderken kendin tarafından izlendiğini görüyorsun

Bir his var
Ne olduğunu boş ver de çek halatları
Kork
Sonun yakın
Ulu orta sökülüp ruhun
En beyaz dikenler öldürsün seni
Kimse yolculuğunda yardım etmesin.
Yeterince yalnız kal örneğin
Dut koparamayacak kadar tembel olma
İşte o zaman her yere kendin gider
Dişini taşla bilersin
O zaman ateşte bitersin
Kısacık bir anlığına
İnsanlar öldükten sonra seni görürler

Hazine mi arıyorsun? Çek halatları!
Öyle bir yürek bul ki çamurlu
Olabildiğince çamurlu olsun
En derin maviler gözetsin seni
Hem bilirsin
En güzel hazineleri hep dipte bulursun
Diyelim ki karşında hazineler hazinesi
Belli mi olur, bir gün gerçekleşirse diye aklında bulunsun
Elleri kir, seni kam, kendini ram sansın
Bunu her düşündüğünde etrafı koca bir sam sarsın
Hiçbir zaman bahsetmesin Akdeniz'den
Ama hep okyanusları anlatsın