Kara tren mi?
Yoksa gözlerindeki yaş mı?
Ayrılığın adı...
Bir tren penceresi
ayrılığımızın muhiti...
Acı düdük sesi
ayrılık vakti...
Ayrılıktan arta kalan,
gözlerin ve kara bir duman...
Sonra yanımdan geçen
Konya ovası oluyorsun.
Ve sonra Toroslar...
Her yer sen oluyorsun...
Gözlerindeki yaş mı?
Kara tren mi?
Ayrılığın adı...
Gürbüz VuralKayıt Tarihi : 21.3.2004 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ama;aması var bence...yine mi deme bence diyorum.
SONUNDA BABAM OLUYORDUN,ANNEM KOKUYORDUN
böyle işte kardaşim.ALLOŞ
TÜM YORUMLAR (1)