Kara Toprakta Biter Şiiri - Yağmur Damlası

Kara Toprakta Biter

sen şimdi diyorsun ki her şey yalan mı idi......?
inanmıyorum güvenmiyorum
sevmek zordu da ayrılık kolay mı.............?
diyemiyorsun ya sevmiyorum.
insan sevmediği birine bunu söylemek için
neden kibar davranmak ihtiyacı duyar niçin
ben zaten o insanım yaralı işte bildiğin
öldürsen ne çıkar öldürmesen ne manası var sevginin
sensiz ne anlamı kalır hecelerin
şiirler ne mana ifade eder geceler ne işe yarar
boş bir yürekle bomboş ellerin
dolsa neye yarar kimi artık nasıl sarar
şimdi ben de diyorum ki
seni yalnız gecelerimin tam da orta yerinde
hayallerin gerçeğe dönmesi gibi
imkansızın olması gibi sevdim de
bunu bir sır gibi tanıdığım herkes den sakladım
öyle sevmişim ki seni kendim bile kem bakmadım
ah ne fayda yürek düştü ateşe
ben bu aşkı sana bile anlatamadım
şimdi beyhude çığlıklarımı canım
göz yaşlarıma hapsedip kalacağım öylece
sen hürriyet gözlüm sen inancım kadar ak
o mübarek alnından öptüğüm
beni kahrolası hayatımda yalnızlığımla bırak
sen kadar olmasa da sarar nasılsa beni ölüm
şimdi belalı başım gibi
kahrol asıca yüreğime hükmetmeye çalışıyorum
benim sandığım ne varsa sende kalmış sanki
ne veriyorsun ne de alabiliyorum
şimdi senden ayrıldım ya
yüreğimi avuçlarıma alıp parça parça edesim geliyor
her parçasını bir köpeğe yedire sim geliyor
ah ben anne sözü dinlemedim hep derdi bana ya
şair oğlum aşka inanma
elveda hürriyetim kadar sevdiğim kadınım
elveda yaralarıma tuz bastığım
bitti diyemiyorum zaman gelir hayat geçer
böyle bir sevda kara toprakta biter