Kara Toprak Altında Şiiri - Rerem_56

Kokun kaldı bu odada Gidişinin ardından hayalin kaldı, gözlerimin önünde Tutamadım kendimi.söyleyemedim gittiğini kimselere Rüya sandım kabus sandım Uyandım etrafıma baktım yoktun... Dışarı çıkıp; Her yeri sokak sokak, şehir şehir aradım bulamadım Kendimle çok savaştım gülüm Üzülerek söylüyorum ama Galiba sende beni bırakıp gittin herkes gibi Yıktın talan ettin düşlerimi Sen gittin ya ben perişan oldum. Alışamadım halen yokluğuna Her sabah, o çok sevdiğin şarkımızı dinliyorum Yazdığın şiirlere fotoğraflara bakıp, İçimdeki yangın sönene kadar ağlıyorum Ama içimdeki yangın hiç sönmüyor ki Bu nasıl bir duygu, Bu nasıl matem anlamıyorum... Bazen kalbim öyle daralıyor ki Boğuluyorum ölüyorum san ki, Şimdi bana o toprağın altındakinin sen olduğunu söylüyorlar inanmıyorum hiçbirine,ya da inanmak istemiyorum Yediremiyorum işte elimde değil... Hem ben nasıl söylerim gittiğini... beni bıraktığını, Söyle nasıl söylerim bu yalan aleme Ya ben kendime söz geçire mesken Nasıl o yok ölmüş derim... Güldürme beni sözlerinle Güllüm,iki gözüm Gel artı,bitsin bu hasret Bunlar anlamıyor beni Gittiğini sanıyorlar Ama ben biliyorum ya gitmeyeceğini beni bırakmayacağını Boş ver,be güzelim Ben biliyorum ya kalbimde yaşadığını Varsın,varsın onlar seni gitmiş sansın, Varsın onlar seni ölmüş sansın...