bir kağıt parçasına
adını yazdım
okurken tutuldu dilim.
kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda
konuşur gibiydi sanki gözlerin.
her gün yeniden doğarken güneş
yıldızlara dalıp kalmışım öylece.
yağmursuz bahar çiçek mi açar
dalgalara seslendim götürün beni.
yaşlanır içimde son bakışların
ben dalarım yine gökyüzünün maviliğine.
yapa yalnız kaldığım geceler
duyar gibiyim sanki sesini
o an toprak okşar içimi...
Hüseyin YANMAZ
01/05/2012
Kayıt Tarihi : 21.5.2012 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kara Toprak Dost dost diye nicesine sarıldım Benim sâdık yârim kara topraktır Beyhude dolandım boşa yoruldum Benim sâdık yârim kara topraktır..! Aşık Veysel Şatıroğlu....... saygıyla anıyorum Mekanın cennet olsun............
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!