Kara Toprak Şiiri - Bahattin Hamşioğlu

Kara toprak kara toprak,
Kımıldamaz oldu yaprak,
Verdiğinden çok alırsın,
Tüfecisin kara toprak.

Bir verirsin bin alırsın,
Sevenleri ayırırsın,
Kıyamet gelip çatanda,
Karışırsın kara toprak.

Aldın gittin benden beni,
Canımdan çok sevdiğimi,
Annem,babam,Nermin'imi,
Nasıl yuttun kara toprak.

Bahattin'im çoktur derdim,
Bin zahmetle nimet verdin,
Sonunda marada erdin,
Benide al kara toprak.