Kara Toprak Şiiri - Şerife Gündogdu

Ne genç dersin ne de yaşlı,
Sen doymazsın kara toprak.
Ejderhasın dokuz başlı,
Sen doymazsın kara toprak.

Sevenler döndü talan' a,
Sabırlar versin kalana.
Nasıl kıydın bu Ceylan' a,
Sen doymazsın kara toprak.

Gülceler boynunu büktü,
Ardından gözyaşı döktü.
Şairler hep ağıt yaktı,
Sen doymazsın kara toprak.

Dünya denilen şu handa,
Tat koymadın yaşayanda
Dünde böyleydin bu günde,
Sen doymazsın kara toprak