Kara Toprak Şiiri - Yasemin Güven

Ölüm kadar acıymış sensiz nefes alabilmek
Yokluğunda gecelere sığınmak seni sensiz yaşamak
İçimin parçalandığını bile bile sana hasret kalmak
Hergün her anımı senin hasretinle doldurmak

Bilsem ki çıkıp geleceksin içimdeki acı bitecek
Gelsen yeniden doğmuş gibi olucağım sevgili
Bilirim gelmezsin gelemezsin geleceğin yollar tuzak
Ne var ki ölüm ayırdı seven kalplerimizi birbirimizden

Şimdi ölümü bekler gibi sana kavuşmayı bekliyorum
Sabret diyorum sabret vuslat kavuşmak yakın
Bazen yoruıduğumu hissediyorum dayan diyorum
Ya kavuşamazsam diye korkuyorum içim yanıyor

Gündüzüm gecem her anımı dolduran sendin
Herşey bitti senin gidişinle olmuyor ol duramıyorum
Kim gelse senin yerini dolduruyor seçemiyorum
Sanki herşey herkes bana haram kılınmış gibi

Senin bakışın başkaydı gülüşün içimi ısıtırdı
Ellerin ellerimi tuttuğunda cennet ırmakları akardı
Bir sarılışın vardı dünyada bir biz varmışız gibi gelirdi
Şimdi bunlardan yoksun yarımım sevgili sen yoksun artık

Sen kıyamadığım gözümün nuru kalbimin ruhuydun
Ben sana bakmaya koklamaya kıyamazdım
Şimdi benim yerime kara toprak sarıyor seni
Ben herşeyden kıskanırdım keşke seni saran kara toprak olsaydım