Nasıl olsa bir gün düşeceğim!
En yakınlarım belki umursamayacak! ?
Fırsat düşkünleri saldıracak,
Leş kargaları üzerimde dört dolanacak,
Üstüme üşüşecek börtü böcek,
Uykularımı özleyeceğim yorgan döşek
Sarmaşık bile kol atmaya çalışacak derinlerime.
Dost bildiklerimin çoğu dost çıkmayacak! ? ...
Ben doğduğuma bin pişman bir vaziyette,
Debeleneceğim hayatın pençesinde.
Lâkin biri var ki imdadıma yetişecek! ?
Zengin fakir demeyecek,
Giyinik, çıplak seçmeyecek,
Dekolteli, tesettürlü ayırmayacak,
Söylenmeyecek, sövmeyecek, küfretmeyecek,
Sırlarımdan kimseye söz etmeyecek,
Kalbini, kollarını açacak,
Beni bağrına basacak.
Ve işte ebedi dost!
Ve işte çıkarsız dost,
Hepimizin dostu,
Gizli sevdalımız; Kara toprak...
06.04.2003/ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 15.3.2006 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''benim sadık yarim kara topraktır''
O toprak değil midir ki,iyiliklerimiz , kötülüklerimiz,günah ve sevaplarımızla sarıp sarmalar,kabul eder bizi.
Kutluyorum Sn.Türkyılmaz
Saygımla.
TÜM YORUMLAR (1)