Güz mü geldi ne bu telaş
Dökülüyor bir bir yaprak
Nice sevgiliyi aldın
doymadın be kara toprak.
Boşa gitti tüm çabamız
Nerede anne babamız
Virane oldu obamız
Duymadın be kara toprak.
Hayalleri bir bir çaldın
Zamansız kopardın aldın
Öteden beri yalandın
Duymadın be kara toprak.
yetmez mi artık yorduğun
Defterimizi dürdüğün
Özlem hasret gam ördüğün
Doymadın be kara toprak.
Senden doğduk biliyoruz
Yine sana geliyoruz
Bekle tek tek ölüyoruz
Doymadın be kara toprak.
Turgay Ata
Kayıt Tarihi : 5.1.2019 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!