Kara Tiyatro Şiiri - Bülent Kayaalp

Yerler ıslak yüzler soğumuş,
Duvarlarda nem,
Duygular dibe vurmuş,
Herkes koşuşur bir rol peşinden.
Perde açılmış,
Sahne görünür her yerden,
Yine bizlerden birileri,
Haklıyı haksıza ezdiren.
-Haklıyım, demek ne hadde,
Buralarda konuşan,
Rütbe ve kıdem...

Dünya dönüşte insanız madem,
Neden biz olalım,
Bizi bize ezdiren,
Güzel ahlakı değilmi,
İnsanı insan eden,
Her an bir canda matem,
Yine bizleriz,
Bizi bizden bezdiren..

Duygular katılaşmış,
Sözler almakta dem,
Bir oyun var,
Oynanması gereken,
Hayat oyunu denen,
Rejisör bizden,
Oyuncular yine bizden,
Çarpıklık devam ede dursun,
Yine bizleriz seyreden,
Akıl veren çok olur ya,
Nerede bu,
Aranılan yönetmen...