Kara Taşlım Şiiri - Aydın Kizir

Duramam buralarda,Kara taşlım
Sevdan alır beni benden,kara gözlüm
Kar yağdı saçlarıma,seni yaşarken
Durmadan şimşekler çakar yüreğimde
Bazen de büyür yıldırım gibi,yakar bedenimi
Ateşin beni yakar,
Yarası iyileşir, izi kalır
İzine bakınca seni hatırlıyor uslanmaz kalbim
Kara taşlım,gece gündüz aklımdasın
Bazen haykırmak istiyorum,herkes bilsin diye sevdiğimi
Susuyorum içimde tutuyorum
Ama bir gün dayanamayacak
Ve bir volkan olacağım
Oysa şimdi Karacadağ gibi suskun ve biçareyim
Sevgimizle güzelleşecektik
Sevilecektik
Doruklarında olacak mutluluğun
Rüyamda dün birini gördüm yolda
Oturduk yosun tutmuş kara taşına
Laf lafı açtı
Sözler birbirini kovaladı
Ve sonunda sohbeti yakaladık
Otuzüç kurşun dedik Ahmed Arif babayı andık
Mor dağlar dedik,sonrasında Adı Bahtiyar
Oysa sevgimiz kardeşliğimizle
Dilimiz bal çeşmesi olmalıydı
Bülbüller kıskanmalıydı dilimizi
Sevgi demetinden bir demet çiçek olmalıydı.
Konuşun yüreğinizle,
Gönüller bir birini anlar dediler ve sustuk
Dostluğumuz çift başlı kartalın kanadında
Karpuz çekirdeğine yazılmış
Surların burçlarına ince ince işlenmiş
Tarihin dokunmuş bazalt taşına
Taşı kara, bahtı kara diyarım
Uzaklarda seninle,ama sensizim
Kalbim kadar yakın,özlemler kadar uzaksın
Her çırpınışında kalbimde olacaksın
Seninle varım seninle yok olacağım
Sen kafanı yorma giderken hür olacağım
Belkide dudağımda bir şarkı:
Hey gidi kahpe dünya görmüyor musun?
İşte böyle Kara taşlım
İşte böyle! !