Kara Taşlı Kale Sevgi Kalesi

Şahinlerle yarışmak vardı.
Girebilmek için.
Şahinlerle yarışıp kara taşlı kaleye inerken.
Çakıldım.
Kanatlarım kırıldı.
Kara taşlarda acıma yok.
Yürek değilki mübarek, çarptığım yer! .
Kara taşlar kalın zincirle bağlanıp,
İçine sevgi konmuş,
Tel tel zülüflerde serpilmiş içine..
Adını koydum.
Kara taşlı kale.(sevgi kalesi)
Bir defa kanatlarımı kırmadan girdim içine.
Bahar var içinde.
Ederlezi diye bir tanrıça oturuyor.
Rüya çiçekleriyle bezenmiş.
Hepside taç yapraklı çiçeklerin.
Her rengi var.
Kokuları büyülü.
Çiçekler esrarengiz.
Sevgiyle bakmazsan kayboluyorlar.
Çiçekler su yerine müzikle besleniyorlar.
İyiki bende müzisyenim.
Yüreğimde sevgiyi veriyorum.
Mızrabım onlar için çalıyor.
Sazım inliyor çiçeklerinin danslarıyla.

Kara taşlı kalede bir ev var tanrıçanın oturduğu.
Pencereleri şiirden yapılmış.
Perdeleri,dörtlüklerle örülmüş.
Duvarları;
Mavi denizden gelmiş,
Beyaz taşlardan..
Harç yerine midyeler kulanılmış rengarek.
Bakınca gözler kamaşıyor.
Dağ kokusuyla,mavinin kokularıyla ağulanmış.
Geçiyorsunuz kendinizden.
Önünüz mavi.
Gece olunca alemlerin alemini görüyorsunuz.
Sanki mavi deniz komşuluk yapmaya geliyor,
Konuşuyor,konuşuyor.
Bazen sizi dinliyor sessizce.

Dünya gördüm kara taşlı kalede,
Pervane olmuş kendince yaşıyor.
Rüya degil,manâ var her karede,
Kanatlar kırıkda olsa çoşuyor,
*
Evcili, sırrına olursan mazhar,
İşte, şimdi insan olmuşsun derim.
Yüreğin, daim huzur sevgi kaplar,
Yolun uzun, niyet et allah kerim.

Bir gün kanatlarımı kırmadan,
Şahinlerin refakatında kapısından gireceğim.
Yol uzun belki,
Erişilmez degil.
Sabır,sükünet,
Naiflik,
Sevecenlik,
Sevgi,
Sevgi,
Sevgi,
Sevginin ulaşmıyacağı kalp yok bence.
Seviyorum.
Seviyorum.
Seviyorum.
Bende,
Belki sevileceğim.
Kimbilir.?

02 nisan pazartesi
2012
00:02