Kara Talih Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Yine bu zifiri gece hayra alamet değil,
İçimde sancılarım sanki tavan yapmış.
Ben seni hayal edip dalarken maziye,
O amansız dert var ya, hücre evimi kapmış.

Çöküntü içinde harabeye dönmüşüm,
İçim yangınlardayken dıştan donmuşum.
Söyle gayri neyleyim ben bu kara talihi,
Sen uykuda rüya ararken bu gönül sana tapmış.

Kalkamaz oldum, bakındım yıldızlara,
Kahrettim, kırdım kalemi, mi küstüm yıllara?
Ben seni düşlerken sen başka yollara,
İçimde hasrettin, her yeri deprem yapmış.

Uzadı da uzadı kara gece, bitemez oldu,
Vazomda duran çiçeklerim hüzünden soldu.
Sarhoşluğumu bağışla, ölüm en güzel yoldu,
Gün doğumu sanki benim yüreğime sapmış.