Kara Talih Şiiri - Eyup Şahan

İlk gözyaşım yere düştüğü zaman,
Islattı yüzümü silen olmadı,
Felek öfke ile baktığı zaman,
İçim sızladı da bilen olmadı.

Beni gördü felek inletti arşı,
Hep sakınır oldum taşından başı,
Sonunda terk ettim yurdum Maraş’ı,
Gitme diye bana gelen olmadı.

Gezdim gurbet elde iller dolaştım,
Nice haller gördüm neye ulaştım,
Bu kara talihe be bile şaştım,
Yittim gurbet elde bulan olmadı.

Dost akraba nerde sordum kendime,
Dost bildiklerimin düştüm fendine,
Naletler okudum yedi ceddine,
Sözümden bir ibret alan olmadı.

Olan oldu hayat ile barıştım,
Aktım gittim selde göle karıştım,
Kaderimle hata ettim yarıştım,
Eyüp’ü deryaya salan olmadı.

Eyüp Şahan
Ankara 18.9.25010