Kara Sular Şiiri - Beşinci Mevsim

şimdi kalbim bir batık
gemidir kara sularında
varmaya çalıştıkça kıyılarına
daha da batarım karanlığına.

bir zamanlar bu karasularda
dalgalar, sewdanın sonu gelmeyen
şarkısını fısıldarlardı.

bir zamanlar bu karasularda
güneşin koynunda eserdi
deli rüzgarlar.

geceleri yunuslar yıldızlara
hasret türküleri söylerlerdi

ve ben sezizce dökerdim
gözyaşlarımı gecenin karanlığına.

sonu gelmeyen fırtınalarla
boğuşurdum karanlık gecelerde

ve kendimi kaybederdim
bu terkedilmiş denizlerde.

ne yapsam boş artık
gücüm kalmadı

her gün birraz daha batıyorum

her gün biraz daha uzaklaşıyorum
kıyılarına.

ama yinede gözümü alamıyorum
bir türlü ufuktan

bir sığınacak liman bulurum diye

oysa sensiz lanetlenmiştir
bütün limanlar bana.

artık gidecek bir yerim kalmadı

artık karşı koyamıyorum
bu zamansız fırtınalara
direncim kalmadı

ahh şimdi bir martı olsam
versem kıyılarında son nefesimi.