İki büyük sevdam var, biri halk, biri toprak,
Ne zaman bahar gelse solar, dökülür yaprak;
Biri candan kıymetli, en kutsalı vatandır,
Diğeri ona âşık, toprağa can katandır.
Kanıyla o toprağı hamur edip yoğuran,
Şühedayı vatana koçum deyip, doğuran,
Oğlu eli kınalı analar ile dolu,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta