Yıl iki bin yirmi üç, mevsim kış, aylardan şubat.
Günlerden pazartesi, hava buz gibi berbat.
Zaman dört on yedi, sabaha kaldı iki saat.
Birden hidrojen bombası gibi patladı tabiat.
Adeta yarıldı yerküre Maraş Pazarcık’ta,
Deprem milyonları vurdu on ayrı diyarda,
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta