Bilirmisin sen kış gecelerini
Ayazı vurduğunda parmak uçlarına
Anlarsın tabiatın bulandığı beyaz değil
Akşamdan kalma kan kokusudur
Negarip şehir bu İSTANBUL
Taşı toprağı kavga içinde
Bir cigara taşır beni memleketime
Karın beyazı gözbebeklerimde
En çok aşıklar sever
Üşümeyi birazda yürümeyi
Sarmaş dolaş bir vapur geçer
Hasretin siner kış gecelerime
Büründüğün kefeni anımsatır
Kışlar arınmıştır günahtan
Ama yinede sövmek var şimdi
Seni benden alan kaderin ardından
Pencereme dikmek isterdim
Sümbülleri ençokta kardelenleri
Bu gece dirilmeliydin kardelenler gibi
Uyuduğun bir tutam toprak bağrından
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 00:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!