Kara Şiirler- Lara- Ebced

Bir tarih tekerrür edende tekrarlayıp taktım gerû takvime:
Mekteplere gitmiş idim, hilafsız,
Maarif marifetiyle: Altmışsekiz!
Sonra anarşist çıktımdı da son diplomadan
bir de ben koyduydum, oldu mu altmışdokuz?

Millenium’ a bir kala, Çınar iki yaşında,
benden mi çıktı bu Baba! Ne zaman
oldum oturdum, ben ki koca olacak
adam bile değildim, oldum kocaman,
meyhanenin kapısını ben kapardım eskiden,
pederi meyhaneden toplardım en eskiden,
kadeve fişi toplamakla geçiyor şimdi zaman
şiire söz devşirmekle de zaman zaman...
Daha dünkü çocuktum, önde turna davul zurna
bir ‘ki üç, sekiz dokuz
hayat durur mu o da koydu
etti mi doksandokuz? !

El kadar boyumuzla
kalktık dayandık
yüzyılın kapısına,
bin yılın yorgunluğu
omuzumuzda,

“ Dalya! ”
diye çığlıyoruz soluk soluğa,
“ Dalga! ”
diyor, “ geçiyorum ömründen”, zaman

6.1.1999