Öldüğümde “ Haldun ölmüş! ” diyecekler:
İyi bilirdik, rahmetli, serserinin tekiydi
bilemeden kalmıştı, olamadan öldü!
Tedavülden kaldırılsın artık gülüşü
Yakın beni, savurun küllerimi dostlarım,
havaya, ateşe, toprağa ve bir
Çağlayan’ dan açık denize,
o Su’ yu Suyun Kuyumu bilir:
Biz denizin kıyısında zeyn-i âb ile durduk
bir Bilge Çınar’ ın altında oturduk
Gece’ leri çok sev(m) iştik,
Ada’ larda adam olduk,
Ahenk’ e erdik
ve öldük
en nihayet,
işte (tez) geldik!
Akşam üstü savurun küllerimi dostlarım
pipomu da doldurmayı sakın ha unutmayın
sonra gidip rakı için salaş meyhanelerde
1996, Lara.
Haldun ÇağlayanKayıt Tarihi : 3.3.2007 12:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haldun Çağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/03/kara-siirler-kara-sonra.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!