Kara Şiirler- Kara- Devinme

'şu geçmekte olan an
diyemeden geçen an'
ç a ğ l a y a n
(1962-2019)

Aynaya bak. Suretine çivile bakışlarını ve taş kesil ve dur öylece.
Devinme.
Değişiyorsun. Devinsen, devinmesen. Dursan da öylece.
Çünkü dur
diyemezsin gidişe.
Anlar geçiyor, anlasan
anlamasan, anlar
görünsen de sen.
Dudakların kıpırtısız tutturulmuşken yüzüne, suretin gülümsüyor.
Daha yakından bak istersen. Ya da hiç bakma artık aynalara.
Devinme.
Kalacak olan.
Bidayette var olan.
Alfa ile omega.
A!
i l e
Ω !

Haydi, tamam...
Devin şimdi,

devrilebildiğin kadar.

'Le moment où je parle
déjà loin de moi'

B o i l e a u (*)
(1636-1711)

(*) Nicholas (Desprèaux) Boileau, 1 Kasım 1636-13 Mart 1711 tarihleri arasında yaşamış fransız şair. Borges 'in bir kitabında yukarıdaki ikiliğine rastladım. Benim en yukarıdaki ikiliğimle anlamı yüzde yüz aynıydı. Buna bir reenkarnasyon örneği olarak bakabilirsiniz.Ben bu kadar emin değilim. Ama en azından, 300 yıl arayla ruhların kesişmesi hoş. Aynı zamanda bu, 'gökyüzünün altında her şey söylenmiştir' sözünün de kanıtı.