Kara Şiirler- Başka- Yıllar Sonra

yıllardan sonra ilk kez, böylesine
yani çıtkırıldım bir erkek sesi böylesine içli
lacivert bir gecenin içinde akdeniz, bir suskun çocuk
gece hüzün denizi, çıplak kerevetlerinde fırın işçileri
özlediğim buğusu çayın, özlediğim dostluğu
anne ve çocuk, sancı ve sancı, yıllardan sonra...

ince, sarı saçlarını seyrediyorum gizlice
bir sigara daha yakmak bu, bir soluk daha
babam aylardır yaşlanmıyor, kurutulmuş bir çiçek, gözlükleri gözümde
bir aşkın solması bu zamanla, unutulması
her şeyin: gençliğin ve ölümün
annem beni hâlâ çocuk sanıyor
ben hiç çocuk olmadım sanıyorum:
kalçaları, memeleri annemin / yüzündeki çizgiler
ağrılıyız, hayat girmiş aramıza
yaşamak tepeden tırnağa hüzün...

yıllar sonra bir çocuksu sevinç yeniden
iyi ki yaşanmış aşklar, iyi ki yaşıyorum
ve küllî nefsin zaikat-ül mevt madem
yıllar sonra dudağımda bir abdal gülüş

annemin rahmini seyrederken gizlice
yıllar sonra, yeniden...

Eylül 1988, Antalya