yürüdüğüm yollardaki ayak izleri öldürüyor beni
ben bir tek insanım, ne çok ölüm var oysa
bir insan bu kadar çok ölebilir mi
belki bu yüzden istiyorum
hiç durmadan yağsın kar, diyorum
hiç durmadan yağsın kar
kaleler, tersaneler, kiliseler öldürüyor beni
denizler öldürüyor, yeraltı ve gökyüzü
bir toprağa basıyorum dünya diyorlar
su ve tuzum ben, gözyaşıyım, yağmurum
belki de bu yüzden erimeye yazgılı
hiç durmadan yağan kar, istediğim
hiç durmadan yağan kar
dokunduğum, duyduğum her şey öldürüyor beni
Daphnis gibi, Orphe gibi belli ki
belli ki istediğim imkansız: ölümsüz altıgenler
bir parça bozkır, bozkırda bir kristalin uzayan çınlaması
durdu karın yağması, işte
durdu karın yağması:
kardaki ayak izleri öldürecek beni...
Eylül 1988, Antalya
Haldun ÇağlayanKayıt Tarihi : 18.3.2007 16:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kara Şiirler 'Başka' bölümündeki diğer şiirler gibi bu şiir de oldukça eski tarihli bir şiir. Bu bölümdeki şiirler sonradan Ölü Doğmuş Şiirler ve Şehirler adlı kitaplarda tematik, bölümsel ya da bütünsel olarak kullanılmıştır.
Sımsıcak yüreğinizden sevgi alevleri hiç sönmesin Haldun Çağlayan.Soy adınız gibi aksın dizeleriniz çığıl çığıl...Kutluyorum sizi ve şiirinizi,çok beğendim çok.....Tebrikler !
TÜM YORUMLAR (2)