Mutlu olmak ne mümkün keder keder üstüne,
Yığın, yığın yoksulluk, karanlık düşünceler,
Parça, parça umutlar, aydınlık hasret güne,
Gündüzler ağlamaklı, kara kefen geceler.
Ömür buyu bir feryad kulaklarda çınlayan,
Çocuklar buynu bükük, unutmuşlar gülmeyi,
Kalmadı insanlığın manasını anlayan,
Nice nice milyonlar bekliyorlar ölmeyi.
Kim çaldı gecelerin o parlak yıldızını?
Gülmek kelimesini kim sildi bu lugattan?
Kim kırdı ozanların aşk üreten sazını?
Sen kurtar ulu Tanrım bizleri bu azaptan.
Böyle bitkin çaresiz, uzayıp giden ömür,
Ha bir saat, ha bin yıl sürse ne çıkar bundan?
İnsan daha doğarken, söyleyin nasıl ölür,
Kara kara dikenler bitmiş insan ruhundan.
Güneş kara, aşk kara, dert kara, derman kara,
İnanmış davası yok, başı boş insan kara,
Çiçek kara, kuş kara gönülde iman kara,
Cananını kaybetmiş, cansız kalmış, can kara.
Mehmet Bozkurt Esenyel
Aralık- 1966 - Ankara
Kayıt Tarihi : 28.10.2006 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şairim kırk yıl olmuş bu şiiri yazalı, değişen bir şey varmı şiir dostları. Esel Arslan.Nursen Ateş
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!