Kara sevgini kara inci bildim

Kara sevgini kara inci bildim

Sadissin güzelim neden
Delinim ben
Kara sevgini
Kara inci bildim
Gel mutluluk ver bana

Senin sevginin dişleri var
Kara oldu sevgin oldu kara yılan
Kadın sevgisi çiçek derler
Para sevgisi ateş derler

Gel mutluluk ver bana
Yar
Kara sevgin
Kara inci bana

Yalanlara inanmam
Bağışlansın cahilliğim
Vuslatın balı değmedi dilime
Unutulmuyorsun da
Sevgin kara değil mi yar

Yar
Kara sevgin
Kara inci

Ama ben delinim
Aşk hançerin açtığı yara değil yara
Yar
Kara sevgin
Kara inci

Yalanlara inanmam
Sarmadın yaralarımı be güzelim
İyi yaptığını sanan sadist güzel
Ahirette görüşürüz
Gecem kara değil kara

Gelmişim yine köyüne
Senin ve benim olan bu köye
Gelsen diyorum yine ilk tazelikle
Sen sevgimin kıymetini bilmedin güzelim
Çok üzdün beni çok
Bu ayrılık erken ölüm

Gel mutluluk ver bana
Delinim ben
Zulmün kara değil kadın
Kara inci bana

Terk edersen bir gün beni...
Bu İstanbul bir yalancı olur sensiz
Diyen gözlerim umrunda mı
Seni sevmekle ne geçti elime
Hükümsüz para değil mi seni sevmek

Gelsen diyorum yine ilk tazelikle
Ve bu yalnızlık cehennem
Gururlu çıktın
Çok gururlu
Ve çok nazlı
Hİç gülmedin yüzüme gülmedin insafsız yalandan da olsa
Acı verdi sensiz İstanbul güzelim
Yokluğunla cezalandırdın be güzelim
Her gönül bir çiçek değil mi

Gel mutluluk ver bana
Delinim ben
Saditliğin kara değil güzelim
Kara inci bana

Günahkarsın sen
Bitir bu ayrılığı
Bitsin Ademle Havvanın ayrılığı gibi
Çöl sensizliğin adı değil mi
Beni çok üzdün be güzelim

Sevgin ateş olur
Çeker gidersen
İstanbul gibi aklımdasın hep

Delinim ben neden
Yar olmadın
Kara sevgini
Kara inci bildim