Kara Sevdam Şiiri - Cafer Bayar

Geceler, bağrında tipi
Zemheri koynunda sokaklar
Geceler zehir zemberek
Sokaklar kimsesiz
Kaldırımlar sessiz
Ve karanlıkta bir iz;
Karanlık gecemin şafak izi
Sokak lambası yani.
Titrek ve ürkek
Aydınlatsa da karanlığı
Emzirse de şefkat mahrumu
Kaldırım taşlarını.

Kabuğundayken her nesne
Hatta sokak çocukları
Hatta renksiz ve ümitsiz rüyalar
Ve dikenlere müptela hayaller

Kabuğundayken her nesne
Benim duygularım hüzün olur
Hüznüm şiir, gözyaşı
Karanlığı, zemheriyi yakar
Hasret gazeli olmuş hayatım;
Sokak çocuğunun kaderi
Zalimin kalbi
Garibin bayramı kadar
Katı, ramaksız ve kara sevdam!