şiir gibiydi sevda
birlikte okuduk, sen sildin hepsini.
güller ektim her yana
ben büyüttüm, sen kuruttun
yola birlikte çıkmıştık
ben acıyı keşfettim, sen aştın beni
direnmekti sevmek
ben hapsoldum, sen azat
beklemekse
boşa çekerim kürekleri, sen çoktan unuttun beni
sensizliği
ben destanlar söyledim, sen sustun beni
böyleymiş kara sevda
gittin gideli
ben dağlarda avare deli, sende hala kavak yelleri...
13.07.2006-22.00/Çatısız Evler
Işık AktaşKayıt Tarihi : 13.7.2006 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çatısız evlerimden birinde, mor bir akşam işte...
![Işık Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/13/kara-sevda-avare.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!