Kara sevda adlı koca yürek

Gökyüzünde matem var,karalara bürünmüş ağlıyor üzerime hıçkıra hıçkıra bulutlar.Kuşlar yuvasına dönerken görmüşler beni ortak olmak istemişler koca derdime.
Yürüyeme biminik bir serçe  konmuş,konuşmayı denemiş başaramamış, adımı  sormuş cevabın alamamış.Sonra kendince  bir isim bulmuş hem derdime hem de öğrenemediği şu doğduğumda üzerime yüklenen  lanet şeye.
Kara Sevda demiş...
Kara sevda demiş yüreğim dile gelmiş rüzgarı çağırmış avazı çıktığınca bağırmış alıp götürsün naramı  koca dağlara çarpıp yarin kulağına  çarpısın diye.
Oysa yarin yüreğinin taştan olduğu, kapısını  kaybetti sevgiye  kapalı olduğunu unutmuş.
Minik serçeye derdini açmış  anlatmış anlattıkca  ağlamış  ve ağladıkca ayrılığın  kahbeliğini bir kez daha anlamış.
Sonra minik serçeden bir söz almış.
Yüreğini öldürüp onun kanatlarına yükleyip uzaklara gömmesine dair.
Minik serçeye ağır gelmiş bu yük.
Ağır olan ölü yürek değil bu yürekdeki koca sevgi demiş...Ve minik serçede ağlamaya başlamış.
İşte  o an  Kara sevda iki şehit vermiş sevgi adına. Biri kara sevda adlı koca yürek diğeride ağlayınca ölen minik serçe...