Kara Sevda Şiiri - Abbas Özden

Karabasan gibi çöktün üstüme
Tutuldu dillerim lal ettin beni.
Baştacıyken yarenime dostuma
Ayaklar altında yol ettin beni.

Gönülden gönüle giden yol iken
Yarenlik eyleyen şirin dil iken
Her bahar yeniden açan gül iken
Bir kuru ağaçta dal ettin beni.

İşe güce varmaz ettin elimi
Kırdın kanadımı büktün belimi
Kime arz eyleyem garip halimi
Bir halden bilmeze kul ettin beni.

Bilirim çektiğim bir kara sevda
Ne sefasın sürdüm ne ömre fayda
Bedenim yas çeker gönlüm hay hayda
Kendini bilmeyen deli ettin beni.