Kara sevda Şiiri - Orhan Özçelik

Ben sevdayı tanımam,
Kendisi beni tanır.
Azcık gururu varsa,
Yaptığından utanır.

Utanır son resminden,
Çatlamış yüreğimden.
Vurduğu sillesinden,
Tokatından utanır.

Yalancı oluşundan,
Anlamsız gülüşünden.
Gelmeden gidişinden,
Kaçışından utanır.

Girmediği kalbimden,
Terkettiği gönlümden.
Gülmeyen bu yüzümden,
Nefretimden utanır.

Boşuna dememişler,
Karadır sevda diye,
Her şey bir yana dursun,
Karasından utanır.